خطاب به دوستانی که نهایت تلاش را کردند و متاسفانه به هر دلیلِ موجهی نتوانستند از به هم ریختن و از هم پاشیده شدن زندگی جلوگیری کنند
یکی از اتفاقات مهمی که در آغازِ ورود به این مسیر، برای این دسته از افراد در حال به وقوع پیوستن است اینکه غالبا بدلیل عدم آگاهی و اطلاعاتِ مفیدِ دادگاهی، اولین کاری که می کنند این است که به یک وکیل رجوع کرده و سعی می کنند تا راهِ چاره برای جدایی و یا چگونه طی کردن مسیر یا مراحلی را که در پیشِ رویِ خود دارند را از وکلای محترم جویا و از آنان طلب کمک و راهنمایی گیرند …
خب در نگاه اول باید گفت درست است چون همه ما اطلاعات درست و کافی از همه موضوعات نداریم و بخصوص که مسایل قضایی و دادگاهیِ خانواده که خود مسایلی بسیار پیچیده و بسی سخت و طاقت فرسا هستند …
جالب است که همه این افراد در زمان رجوع به این افراد با یک پاسخ روبرو می شوند و بنده نیز در اولین روزی که قرار بود پای در مسیرِ دادگاه بگذارم و بدلیل ترس و وحشتی که از شنیدن عبارات قضایی یا دادگاهی بدلیل عدم آگاهی مناسب در ذهن داشتم لذا همچون دیگران به سراغ یکی از وکلای محترم رجوع و از او طلب راهنمایی کردم و در پاسخ یک جمله به من گفته شد :
وکیل : شما در کدام راه و مسیر می خواهید قدم گذارید !؟
پاسخِ من : چه مسیری !؟ چه راهی !؟ ( دفعه ی اولم بود که این عبارت را می شنیدم !)
وکیل در پاسخ : ببین شما یک چِک را امضا کرده اید و واقعیت این است که متعهد شده اید که این چک را بپردازید ! حال شما بگویید که آیا می خواهید این چک را بپردازید یا نپردازید !؟ اگر قصد پرداختن آن را دارید، که راحتترین راه خواهد بود و حتی نیازی به گرفتن وکیل هم نیست و خودتان همه مسیر را می توانید بدون وکیل هم طی کنید !
اگر هم قصد نپرداختن دارید ، بگویید تا راه را به شما نشان دهم !!
پاسخ من : تاملی کردم و به خودم گفتم : این جمله کاملا متین و درست است که من میزانی را متعهد شده ام و این یک حقیقت و واقعیتی است انکار ناپذیر ! اما نه من و نه خانواده ام اهلِ رفتن به راه خطا و گمراه و سخت و پرفشار نیستیم و نخواهیم بود . پس چه بهتر که از همین اول، راهِ آسان و راحت و خداپسندانه را انتخاب کنم !
اتفاقا از جمله سفارشات قرآنی است که خداوند متعال سفارش کرده که :
اگر قصد جدایی گرفتید یا همسرتان را نگه دارید یا به شایستگی او را رها کنید !
در ابتدا شاید معنای زیبای این عبارت قرآنی را درست متوجه نمی شدم و درکِ درست و صحیحی از آن نداشتم تا زمانی که با انتخابِ راه اول یعنی راهی که با پذیرفتن حقیقت و واقعیت باید آن را طی می کردم … با همه سختی هایی که در انتظارم بود …
بعدا با گذشت همه مراحل دادگاهی و قضایی متوجه شدم که صد در صد انتخابم درست و آگاهانه و صحیح و بر اساس سفارشات قرآنی و به همین دلیل هم توانستم بهترین نتیجه را که همان کمترین آسیب ها و کمترین تنش ها و کمترین خسارت هایی که در طول این مسیر وجود داشته ، به من وارد شده بود و تمام کردن مراحل در کوتاه ترین زمانِ ممکن را بگیرم !
پس اولین نکته اینکه دوستان عزیز ( آقایان و خانمهای محترم) بدانید که چه در نامِ یک آقا قرار داشته باشید و واقعیتی که شما با آن رو برو هستید یعنی پرداخت مبالغی است که متعهد شده اید و بعلاوه ی همه سختی ها و دیگر مشکلاتِ این مسیر برای شما خواهد بود و چه شما که در نام خانم هستید و واقعیتی که شما با آن روبرو خواهید بود یعنی پیگیری برای دریافت مهریه و دیگر موارد حقوقی و طلاق و … بعلاوه مشکلات و سختی های این مسیر که برای شما وجود خواهد داشت !
چه شما آقای محترم و چه شما خانم محترم بدانید و مطلع باشید که قطعا هر دویِ شما در طول مسیر جدایی، درگیر و دچار فشارهایِ سخت و تنش هایِ خاصی خواهید شد که به ناچار باید همه ی آنها را طی کرده و از آنها عبور کنید اما سوال اینجاست که:
۱- شما تا چه حدی حاضر به پذیرفتنِ سختی ها و تنش ها و آسیب های سختِ روحی روانی و جسمی هستید !؟
۲- چقدر خود و خانواده خودتان را حاضرید در گیرِ سخت ترین آسیب های جسمی و روحی روانی که حتی بعضا جبران ناپذیرند بکنید !؟
۳- چقدر حاضرید برای پرداختنِ مالی که متعهد به پرداختنِ آن شده اید (هرچند واقعیت آن است که بدلیل عدم آگاهی و اطلاع ِ درست از اینکه معنای کلمات مربوط به ازدواج را نداسته و مسایلی را متعهد شده اید که الان هم باید به تعهدات خود عمل کنید ! ) یا برای گرفتن حق و حقوق مالیِ خود که طبق قانون، شما می توانید درخواست دریافتِ آنها را از طرف مقابل داشته باشید ، خود و خانواده خودتان را درگیر آسیب های سخت و سنگین جسمی و روحی این مسیر و عواقب جبران ناپذیرِ آن کنید !؟
پس دوستانِ عزیز خواهشمندم در همین اول ِ کار ، راهِ خود را انتخاب کنید :
اول اینکه چقدر حاضرید برای رضای خدا ، پای در راه جدایی به شیوه ای منطبق با سفارشات قرآنی و سفارشاتِ دینی قرار دهید ؟
چقدر حاضرید با وجودِ همه ی ضرر و زیانهای احتمالی و حتی معنوی و همه آنچه که از دیدِ شما خیلی سخت بر شما رخ داده ، فقط بخاطرِ خدا به جای انتخابِ مسیرِ اشتباه برای جبرانِ ضرر و زیانهای خود ، مسیرِ درست را انتخاب کنید ؟
چقدر حاضرید این سختی و مشکل و بحران را برایِ خود به یک فرصت تبدیل کنید !؟
اصلا چقدر حاضرید به این اتفاق به دیدِ یک امتحانِ الهی بنگرید !؟
چقدر حاضرید نمره ی قبولی در این امتحانِ الهی بگیرید!؟
آیا حاضرید سختی ها و تنش ها و فشارهای این مسیر را برای خود چند برابر کنید یا در کوتاه ترین زمانِ ممکن به اتمام رسانید !؟
چقدر حاضرید با انتخاب کردنِ راهِ اشتباه و سخت ، فرصتهای ازدواج مجددِ خود را به تعویق انداخته و حتی از خود سلب کنید !؟
چقدر حاضرید …
پس بدانید که این خودِ شمایید که با انتخابِ مسیر ، نحوه ی ادامه یافتن آن و میزانِ آسیبهای وارده و یا میزانِ فشارهای سختِ آن را برایِ خود تعیین می کنید و شمایید که باید در همین ابتدا اهلیتِ خود برای جلب رضای خدا را در مقابلِ از دست دادن آن و از دست دادن بهترین فرصت طلایی برای رشد و پیشرفتِ خود مشخص کنید !
بدانید که یکی از زیباترین امتحاناتِ الهی برای شما آماده و شمایید که باید آمادگی ِ خود برای گرفتنِ نمره قبولی را اعلام یا انصراف دهید !
و اکنون با انتخابِ یکی از دو مسیرِ فوق ، راهِ شما آغاز و می بایست پایِ همه مراحل آن تا آخر باشید …
سخت و سنگین اما هر دو مسیر روزی به پایان خواهد رسید اما هر کدام به شیوه ی خود !
امام على علیه السّلام فرمودند:
لاتَعزِم عَلى مالَم تَستَبِنِ الرُّشدُ فِیهِ ؛
تصمیم به انجام دادن کارى که درستى آن برایت روشن نیست مگیر .
میزان الحکمه ، ح ۱۲۹۲۲
در حال یاد آوری خاطرات و نوشتن …