بعضا شاهد آن هستیم که جوانان در حین جلسات خواستگاری موارد مهمی را  همچون یک بیماری خاص یا معمولی که حتی گفتن آن زیاد هم تاثیری در روند مراحل آشنایی و ازدواج طرفین نخواهد داشت  یا مشکل جسمی خاص یا یک صفت یا ویژگی خاص شخصیتی یا روحی یا خلق و خو  یا عادت به انجام یک رفتار خاص یا یک ویژگی رفتاری در خانواده خود یا عادت های خاص زندگی یا اخلاقی یا حتی یکی از این موارد فوق نسبت به یکی از افراد خانواده خود مثلا اعتیاد به سیگار در پدر یا برادر یا اهل مسجد رفتن پدر یا مادر یا خواهر یا برادر یا برعکس یا دهها موارد دیگر که بصورت واضح در انها بصورت عادت یا یک رفتار روزانه شکل گرفته  ….. را از هم پنهان می کنند و تا آخر سعی در پوشیده نگه داشتن آن می کنند !

کمی تامل کنیم که علت اینکه چرا جوانان مبادرت به چنین رفتاری می کنند چیست !؟

چرا :

1- ترس از اینکه اگر مطرح کنیم ، طرفِ ما از ادامه آشنایی با ما منصرف می شود !

2-ترس از اینکه اگر مشکل یا عیبِ فعلی یا موجودِ خودم را بگویم ، هیچگاه نمی توانم ازدواج کنم !

3-ترس از خانواده طرف مقابل که اگر متوجه مشکلِ من شوند ، لابد فرزندشان را منصرف می کنند !

4-نگرانی از اینکه اگر بگوییم ، در آینده در زندگی مشترک لابد دایم دچار مشکل می شیم !

5-با نگفتن  ،یک زرنگی از جانب ما صورت گرفته که خوشحالیم از آن بابت !

6-در خیالمان اگر آن مطلب مهم را کتمان کنیم ، هیچگاه طرف مقابل از آن مطلع و آگاه نخواهد شد !

7-در خیالمان اگر کتمان کردیم لابد بعدا بهتر می تونیم مدیریتش کنیم !

و …..

جوانان عزیز ،

1- باور کنید هیچ کدام از ما انسانها در روی این کره خاکی بدون عیب و نقص نیستیم !

2-حتی آنهایی هم که فکر می کنیم از نظر جسمی در سلامت کامل بسر می بریم ( که با این شرایط زندگی هایِ شهریِ امروزی و دهها مورد مهم همچون تغییرات سبک زندگی و تغذیه های امروزی و ….  حتی سالمترین افراد هم یک مشکلات حداقل سطحی را در جسم خود دارند ! ) ممکن است یک مشکل روحی یا اخلاقی یا حتی یک سری ویژگیهای خاص فردی و یا عادتی را داشته باشیم !

پس این نگاه که لابد همه در سلامت کامل و 100 درصد هم جسمی و هم روحی و اخلاقی و … بسر می برند یک نگاه کاملا اشتباهه !

البته بله … افراد با میانگین درصد بالای سلامت جسم و روح بسیارند اما منظور ما اینه که بالاخره هر کدام از انسانها ممکنه یک ویژگیِ فردی یا اخلاقی داشته باشند ،حتی اگر در سلامت کامل جسمی باشند !

بنده شخصا  بسیاری از انسانهای پاک و یا از علما نیک ( که معمولا تصور می کنیم آنان بدلیل رعایت بیشتر مسایل و آداب سبک زندگی  در سلامتی بهتر و مطلوبی بسر می برند ، شاهد بودم که چه مشکلات جسمی سخت و سنگینی را یک عمر با خود به دوش کشیده اند یا با نگاهی به کتابهایی که از زندگی بسیاری از مردان یا زنان بزرگ روزگار راجب به سختیهایی که گاها گریبان آنان را در طول مسیر زندگی می گرفته یا از اول دچار آن مشکل بوده اند … )

مثلا ممکنه یک نفر کاملا سالم اما بسیار بد اخلاق یا اهل سیگار یا اهل تفریحات ناسالم  یا گوشه گیر و منزوی یا دهها مورد دیگر باشد ….

پس مخفی کردن این ویژگیها از طرف مقابل ، اول ضربه به خودمان است !

تا کی می تونیم این حالت یا ویژگی یا مشکل را از طرف مقابل یا اطرافیانمان که قرار است یک عمر در کنار آنها زندگی کنیم ، کتمان و یا پوشیده نگه داریم !!

باور کنید همه متوجه می شوند ! مگر می شود مثلا ما اخلاق خوشی نداشته باشیم و در طول روند زندگی کم کم از این حالت ما متوجه نشود !؟

مگر می شود که مثلا ما اهل نماز اول وقت نباشیم یا خدای ناکرده اهل بجا آوردن واجبات نباشیم و طرف مقابل کم کم در روند زندگی مشترک ، متوجه نشود !؟

مگر می شود که مثلا ما اهل دروغ گفتن باشیم و طرف ما کم کم در طی زندگی متوجه واقعیت نشود !؟

مگر می شود که مثلا خدای ناکرده ، ما اهل رفتار ناپسند و کتک زدن و خدای ناکرده صفات بد انسانی باشیم و طرف مقابل کم کم متوجه نشود !؟

مگر می شود ….

قطعا و بدون شک بدانید که همه اینها کم کم در طی مراحل زندگی مشترک برای طرف مقابل رو خواهد شد و او از همه آنها بخوبی مطلع خواهد شد ! 

پس چرا همان اول اگر دارای یک مشکل خاص یا ویژگی خاص روحی یا عادت یا … هستیم براحتی و با آسانی و شفافیت و صداقت کامل به طرف مقابل با قشنگی و صحیح و روشن بیان کرده و او را از آن جهت آگاه و مطلع نکنیم !؟

اتفاقا بدانید که اگر با شفافیت و صداقت همدیگر را از مسایل مهم آگاه و مطلع سازیم  ، آرامش خیال و راحتی فکر برای هردو رقم خواهد خورد و در زندگی مشترک هم، هر دو می دانیم که طرف مقابل دارای این ویژگی خاص هست و او قبلا نیز راجب به آن به ما متذکر شد … پس با آمادگی کامل در مقابل آن مشکل یا ویژگی روبرو خواهیم شد و با مدیریت صحیح  و یا راهکار مناسب با آن برخورد خواهیم کرد .

اما بدانیم که اگر مخفی کردیم یا پنهان کردیم … عواقب سخت و مشکل آفرینی در زندگی مشترک در انتظار ما خواهد بود و آن موقع بدنبال علت آن نگردیم ! بلکه علت و دلیل اصلی خودمان بوده و خواهیم بود و گاها قابل جبران هم نخواهد نبود چون حق مسلم هر انسانی است که از حق خود و ظلمی که به او روا شده دفاع کند !